- Ён не дасць...

- Хто?

- Жуль...

Доктар выйшаў, каб не замiнаць iм, на лесвiчную пляцоўку - там яму, мусiць, холадна было ў адной кашулi.

- Клянiся, што... - пачала яна.

- Не трэба... я i так...

- Чаму раптам?

- Сама разумееш...

- Прызнайся, што было страшна...

Ён адвярнуўся ад выбеленай сцяны.

- Было...

- Прасi ў мяне прабачэння...

- Даруй...

- Скажы, што нiколi больш не будзеш гэтага рабiць i што я буду хадзiць з табою на ўсе матчы па боксе...

- Згодзен...

- А калi я яшчэ раз знайду ў тваёй кiшэнi бясхвостага парсючка...

I толькi тады яны загаварылi сур'ёзна.